واژه |
معنی واژه |
واژه |
معنی واژه |
طلعت |
رخسار و چهره |
زینت ده |
زیبا کننده |
دیوان |
کتاب شعر |
گلستان شدن |
سرد شدن |
جان آفرین |
زنده کننده روح |
حکیم |
دانا، دانشمند |
کریم |
بخشنده |
دستگیر |
یاری دهنده |
پرستار |
مطیع، فرمانبردار |
مور |
مورچه |
تاج بخت |
تاج خوشبختی |
برنهد |
می گذارد |
اندر آرد |
به زیر می کشد |
بخت |
اقبال و خوشبختی |
درگاه |
آستان، پیشگاه |
لطف |
مهربانی |
بر |
ببر (فعل امر) |
منتها |
آخرین، پایان، آخر |
بشر |
انسان |
جمال |
زیبایی |
جلال |
بزرگی و شکوه |
بصر |
چشم، بینایی |
تأمّل |
تفکر |
صفا |
پاکی درون |
به تدریج |
کم کم |
حاصل کنی |
به دست می آوری |
محال |
غیرممکن |
پی |
دنباله رو |
پیش از اینها |
در گذشته |
خشت |
آجر |
پایه |
ستون |
طنین |
صدا، آواز |
خطا |
اشتباه |
نیت |
قصد، هدف |
بی ريا |
ساده، بدون ناپاکی |
گلیم |
نوعی فرش |
غلام |
خدمتکار |
ارباب |
صاحب،ريیس |
انبوه |
زياد،فراوان |
||
فروماندن |
عاجز شدن، ناتوان شدن |
||
پوزش پذیر |
قبول کننده عذر و پوزش |
||
توفنده |
غوغا کننده، ويران کننده |
||
کُنه |
حقیقت، ذات، ریشه، عمر |
||
بوريا |
حصیری که از نی می بافند |
||
ماهیت |
حقیقت، ذات، وجود، واقعیت |
||
متفق |
همراه بودن، اتفاق نظر داشتن |
||
خطا بخش |
کسی که اشتباه ها را نادیده می گیرد |
||
بنی آدم |
فرزندان حضرت آدم(در اینجا انسان ها) |
||
ماورا |
بالاترین مقام، آنچه در پشت چیزی باشد |
||
مصطفی |
برگزیده؛ اینجا لقب حصرت محمد(ص) هست |
||
خلیل |
دوست، در این درس منظور حضرت ابراهیم (ع) است |
||
عاج |
استخوان فیل که گران قیمت است و در ساختن اشیای تزيینی به کار می رود |